W naszej parafii posługę nadzwyczajnego szafarza Komunii Świętej pełni obecnie 12 mężczyzn.

            Nadzwyczajni szafarze Komunii Świętej to osoby świeckie, które ukończyły studium przygotowujące ich od strony teoretycznej i praktycznej do podjęcia i pełnienia tej funkcji. Uczestniczą oni także regularnie w dedykowanych im spotkaniach formacyjnych, dniach skupienia i rekolekcjach. Pierwsi szafarze w naszej parafii rozpoczęli swoją posługę w 1999 roku.

            Każdy szafarz pełni swoją funkcję całkowicie bezinteresownie, nie czerpiąc z niej jakichkolwiek korzyści materialnych.

Dwa zasadnicze obowiązki nadzwyczajnych szafarzy to:

  • zanoszenie Ciała Pańskiego do osób chorych, niepełnosprawnych i w podeszłym wieku, które z powodu swojego stanu zdrowia nie mogą brać udziału we Mszy Świętej w kościele,
  • udzielanie Komunii Świętej „w przypadku braku kapłana lub diakona, albo kiedy kapłan napotyka trudności z powodu choroby lub podeszłego wieku lub innej ważnej przyczyny, albo gdy jest tak wielka liczba wiernych przystępujących do Komunii, że sama celebracja Mszy zbytnio by się przeciągnęła” (punkt 158 instrukcji Redemptionis Sacramentum).

            Funkcja nadzwyczajnego szafarza Komunii Świętej nie jest dożywotnia. Jest udzielana na okres 1 roku. Po minięciu tego okresu jest odnawiana na kolejny rok, ale nie musi zostać przedłużona.

Jak zgłosić osobę chcącą przyjmować Ciało Pańskie w domu?

            Chęć przyjmowania Komunii Świętej w niedziele należy zgłosić księdzu proboszczowi lub księdzu wikaremu, kontaktując się z nimi w zakrystii, biurze parafialnym lub telefonicznie. Jednak najprostszą i najszybszą metodą jest skorzystanie z formularza zgłoszeniowego dostępnego TUTAJ.

Jak przygotować się do wizyty szafarza?

            Osoba, która chce przyjmować Komunię Świętą w domu musi być w stanie łaski uświęcającej. Księża naszej parafii w każdą pierwszą sobotę miesiąca odwiedzają chorych z sakramentem pokuty. Jeżeli osoba potrzebuje spowiedzi, należy zgłosić ją przed pierwszą sobotą miesiąca w zakrystii, biurze parafialnym lub telefonicznie, dzwoniąc pod numer 61-651-01-60.

            W domu, przed przyjściem szafarza, przygotowujemy stół nakryty białym obrusem. Ustawiamy na nim krzyż, zapalone świece oraz szklankę z wodą. Woda będzie potrzebna szafarzowi do obmycia naczynia liturgicznego, w którym znajduje się Komunia Święta oraz opłukania palców z cząsteczek Ciała Pańskiego. Obrzęd udzielenia Komunii Świętej poprowadzi sam szafarz. Obrzęd składa się z kilku punktów, przede wszystkim: wspólnego odmówienia aktu pokuty, wysłuchania fragmentu Ewangelii, modlitwy „Ojcze nasz”, przyjęcia Ciała Pana Jezusa oraz modlitwy na zakończenie. Cała wizyta w domu trwa zazwyczaj 10-15 minut.

KILKA WAŻNYCH INFORMACJI

            Warto pamiętać, że szafarzami zwyczajnymi Komunii Świętej są: biskup, prezbiter i diakon.

            Kościół wrócił do funkcji nadzwyczajnych szafarzy po Soborze Watykańskim II (1962-1965), jednak praktyka ta istniała już w pierwszych wiekach chrześcijaństwa – wierni świeccy obecni na Eucharystii zanosili wtedy Ciało Pana Jezusa chorym do ich domów. W czasach prześladowań w Cesarstwie Rzymskim, do 313 roku, wybrane osoby zanosiły potajemnie Ciało Pańskie do więzień, aby przekazać Je uwięzionym chrześcijanom do spożycia. Często taka Komunia Święta stanowiła dla nich ostatni duchowy pokarm przed poniesieniem śmierci męczeńskiej.

            Przykładem świeckiego, który przynosił Ciało Pana Jezusa swoim braciom i siostrom w wierze, jest św. Tarsycjusz. Zginął on w Rzymie około 250 roku zamordowany przez rozwścieczony tłum, który chciał sprofanować niesiony przez niego Najświętszy Sakrament ukryty pod płaszczem. Św. Tarsycjusz jest jednym z głównych patronów nadzwyczajnych szafarzy. Natomiast w Archidiecezji Poznańskiej nadzwyczajnym szafarzom patronuje szczególnie św. Józef.

            Szafarz przenosi Komunię Świętą w bursie, uroczystej sztywnej torebce zawieszonej na szyi. W bursie znajdują się: cyborium (inaczej pyksis) – małe naczynie, w którym złożone jest Ciało Pańskie; korporał – biały obrus liturgiczny, który szafarz rozkłada na stole, aby postawić na nim otwarte cyborium; ręczniczek do wytarcia umytego cyborium; książkę z obrzędami sakramentu chorych.  

            Szafarz, idąc z Komunią Świętą, nie powinien z nikim rozmawiać, ale trwać w modlitewnym skupieniu i adoracji Pana Jezusa.

            Wszystkich, którzy chcą dowiedzieć się więcej o funkcji szafarza, zapraszamy do zapoznania się z dokumentami dostępnymi na stronie Archidiecezji Poznańskiej: KLIKNIJ TUTAJ